Het belooft een mooie dag te worden als we een bezoek brengen aan het dispensarium van Luik om een nauwer contact te zoeken met onze leden en hun huisdier. De smeltende sneeuw vormt een glinsterend wit deken op de korte buxushagen in de doolhofachtige voortuin van dit sprookjesachtig gebouw dat ons dispensarium in Luik huisvest.
Maar eenmaal binnen slaat de sfeer snel om. We bieden een luisterend oor aan het baasje van Aïka, een lieve puppy van nog maar 18 weken jong die geen vlieg kwaad doet. Toch kreeg ze zelf al veel te verduren in haar jonge leven. Aïka werd onlangs gered uit handen van mensen die haar mishandelden, jammer genoeg niet zonder gevolgen, zowel mentaal – het trauma dat ze opgelopen heeft – als fysiek. Aïka’s baasjes wenden zich tot Stichting Prins Laurent voor hulp omdat ze zichtbaar last heeft van haar pootje: ze loopt erg mank en heeft waarschijnlijk veel pijn, ook al houdt ze zich moedig.
De dierenartsstudente voelt grondig aan de achterpoot van Aïka om een mogelijke diagnose vast te stellen. Aïka’s baasje probeert haar ondertussen gerust te stellen met haar vertrouwde aanraking. De studente besluit de orthopedisch dierenarts erbij te halen. Hij onderzoekt op zijn beurt Aïka en laat de studente zijn handelingen herhalen, want al doende leert men. Door middel van palpatie stuiten ze samen op een abnormaliteit aan de heup en de femurhals. Ze vermoeden een breuk. Om dit vermoeden te bevestigen, doen ze een beroep op extra middelen: een radiografie.
Om probleemloos een radiografie te maken waarvoor Aïka als een onbeweeglijk standbeeld zou moeten stilzitten, wordt ze snel even onder narcose gebracht. Je hoeft geen arendsoog te hebben om op de röntgenfoto meteen te zien waar er iets niet klopt. Diagnose: een femurhalsfractuur. Er is geen twijfel over mogelijk dat de vorige eigenaren Aïka geslagen hebben. Dit verdient geen enkel dier.
Voorlopig hoeft Aïka niet onder het mes. De orthopedist wil haar even de tijd gunnen vanzelf te genezen. Over drie weken komt ze nog eens op controle. We wensen Aïka een spoedig herstel bij haar nieuwe familie waar ze aan liefde en warmte niets tekort zal komen.
Veel mishandelde of verwaarloosde dieren komen dagelijks in het asiel terecht en kijken reikhalzend uit naar iemand die hen adopteert. Denk je zelf ook aan adoptie? Vergeet dan niet dat deze dieren een hele weg moeten afleggen om hun trauma’s te verwerken, maar ze desondanks altijd het goede in mensen blijven zien en de hoop nooit verliezen. En zelfs als ze je geduld testen en ze veel tijd nodig hebben om hun zelfvertrouwen herop te bouwen, wees er dan maar zeker van dat de liefde die ze te geven hebben op het einde van de rit 100 keer zo groot is!
